Tsja, dat gaat ook op voor het fotograferen bij een uitvaart. Hopelijk heb je na het lezen van deze blog een duidelijker beeld van een fotograaf bij een uitvaart en helpt het om meer bewust een keuze te maken voor het wel of niet vast laten leggen van een uitvaart.
Waarom een uitvaart laten fotograferen?
“Laat jij de uitvaart van je moeder fotograferen? Waarom?” “Je wilt toch niet huilend op een foto! Zo’n fotograaf loopt toch alleen maar in de weg!” “Je wilt je moeder toch herinneren hoe ze was, de leuke momenten? Wat heb je nu aan foto’s van de uitvaart?”
Allemaal vragen en opmerkingen die heel logisch zijn, maar toch veelal gesteld uit het ontbreken van kennis en ervaring rondom afscheidsfotografie. Want was is dat nu, afscheidsfotografie?

Het fotograferen van een overleden persoon was eind 19e eeuw heel normaal. Er werd een foto gemaakt van de overledene en deze werd vervolgens rondgestuurd om mensen binnen de familie op de hoogte te brengen van het overlijden. Het was heel gewoon dat als het om een kind ging dat deze in een zittende houding in een stoel werd gezet met een pop of beer in de armen alsof het sliep. Ook werden er hele familie portretten geschoten inclusief de overledene. Tot aan de tweede wereld oorlog was dit heel normaal. Daarna zag je deze vorm van fotografie steeds minder.
Tegenwoordig is er weer steeds meer behoefte aan een herinnering van de dag van de uitvaart of ook de periode hier omheen. Denk bijvoorbeeld aan een terminaal ziek iemand waarbij de laatste liefdevolle momenten worden vastgelegd, de opbaring en het afscheid thuis. Maar ook na de uitvaart bij het plaatsen van een grafsteen of monument of het bijzetten van de urn kan er de behoefte bestaan om hiervan een liefdevolle herinnering te creëren.
“Ik herinner liever alle leuke momenten van toen ze nog leefde!”
Dag Daniëlle,
Mooi geschreven en ik kan hier alleen maar achter staan!
Hallo Rob, nog bedankt voor je reactie! Fijn dat je het mooi geschreven vond. Ik vind het nog best lastig om het goed op papier te zetten. Blijven oefenen dus maar. Nogmaals dank voor je reactie.